No to rozpoczęliśmy na dobre…

Targetowanie – dobra, nie wiem jeszcze co nam to da, ale przysięgam – frajda niesamowita, gdy czuje się, że pies „mówi” do ciebie, że chce nagrodę… A jak się stara!!! No klękajcie narody – żeby wszyscy pracownicy byli tacy :)  Twaróg podaje się fatalnie, ale za to jest mega przysmakiem.
A jaki ubaw, gdy Vaka próbuje zgadywać następny poziom trudności :)

Okazuje się, że to całkiem przydatne, że pierwszą rzeczą jaką się Vaka nauczyła było "siad". Tzn nie reaguje na komendę tylko na ruch dłonią, ale dobre i to (a może nawet lepsze?). W każdym bądź razie podczas ćwiczeń z targetem jest to mega ułatwienie, bo normalnie psa roznosi energia, a tak to siedzi i czeka. Widać pracę u podstaw :)  Może reagowałaby i na komendę, ale jej nie podaję, bo wystarczy ruch dłonią i pies siedzi... No zwyczajnie dłoń szybsza niż krtań. Czad!

Vaka rośnie jak na drożdżach - dzisiaj już ledwo ledwo przeszła przez otwór dla kotów w bramie do garażu - za tydzień na sto procent będzie to niemożliwe. 

i te blond wąsy... :)  - no prześwietna uroda :))

.