Uśmiech Ci zgasł, Admirale….

Połowa sierpnia i taki klimat jak w „Nad rzeką, której nie ma”…
Tak, powiedzmy, że… lato…
W tym roku nie było prawdziwego lata i gdy pomyślę, że to dla kogoś ostatnie wakacje przed wejściem w dorosłość, to mu nie zazdroszczę…
Ale czymże jest dorosłość? Zamieszkaniem gdzieś na końcu świata, czy też może myśl, że się zostało już zupełnie samym i zdanym wyłącznie na siebie…?
Ech, taka melancholia kolejna jakaś…..

 

A Vaka naucza się życia i wespół z najmłodszymi rozwija...
ale średnio to raczej wychodzi, bo Vaka masą własną co_raz_to_wię_kszą  przestrasza

No, ale próbujemy :)

I zostają też inne stworki do ukochania... :

.